10 March 2007

اندیشه، سلاح اصلاح

سلام بر دوستان

اول از ههمه، خیلی خوشحالم که اینبار می تونم با امضای خودم با شما درد و دل کنم .. دوم از همه، غرض از مزاحمت، تشکر از اعتمادی بود، که برای رفع مشکلات گروه، به من داشتید .. سوم از همه، نقل قولی رو آماده کرده بودم که می خواستم به عنوان نطق انتخاباتی قرائت کنم، اما با دو دو تا چهارتایی که کردم، فضا رو مناسب ندیدم .لذا گذاشتم که اینجا بگم:

به نقل از گفتگوی مخملباف با هوشنگ گلکمانی و احمد طالبی نژاد (مجله فیلم-184- بهمن74)
روشنفکری (هرنوع حرکت تحول خواهانه) به دو دسته تقسیم می شود:
1. یکی میرزا رضای کرمانی است که سلاح بدست می گیرد و ناصرالدین شاه را می کشد، بدون آنکه فکر کند بعدش چه می شود و حتی هیچ طرح جایگزینی هم ندارد ... این قوی ترین شاخه روشنفکری در ایران بوده است ...
2. شاخه دیگر روشنفکری امیرکبیر است. او کسی است که دارالفنون راه می اندازد که محل اندیشیدن بوده است. او به نهادینه کردن دموکراسی می اندیشد، نه چون میرزا رضا به جایگزینی ناخواسته فاشیست ها.
بدبختی بشر از جهل اوست و جهل را با اسلحه(تیشه به ریشه زدن) نمی توان از بین برد. راه ازبین بردن جهل توسعه روشنفکری (و اندیشه) است. زیر سایه تفنگ تنها می توان جنگید و جایی برای اندیشه و گفت و گو نیست.

آخر از همه، ما به عنوان مدیران فرهنگی آینده باید از ابزار دیالوگ و گفتگو به حل معضلات بپردازیم، نه با ریشه به تیشه زدن داشته هایمان.
امیدوارم سالم و سلامت باشید ...

2 comments:

Anonymous said...

سلام.کلام به جایی گفتی و من هم موافقم که با گفتگو به حل معضلات فرهنگی بپردازیم

محمد علی جمالپور said...
This comment has been removed by the author.